Skippy: ‘Ik ben geen kuddedier: als iedereen links gaat, ga ik rechts’

Vastigheid

‘Laatst was ik ziek en kon ik een paar dagen niet naar de manege komen. Dan is mijn hele weekritme naar de knoppen. Ik heb de vastigheid nodig, niet te veel veranderingen.’ Skippy werkt nu een jaar op de manege. Het zorgt voor een vaste indeling van zijn week en is goed te combineren met de optredens van zijn band Tabs.

Buiten aan het werk

Skippy geniet van het bezig zijn op de manege: ‘Ik heb ADHD en moet dus constant wat om handen hebben, anders word ik gek. En ik leer de paarden steeds beter kennen. Er is er eentje die bijvoorbeeld altijd wil dat je doorloopt, die drukt dan zijn neus tegen je arm aan.’ In het begin was hij nog weleens bang voor ze, maar dat is inmiddels voorbij. Alleen aan de manegeluchtjes kan hij moeilijk wennen. ‘Ik kan niet tegen die stank in de stallen en ben daarom altijd buiten bezig. Ik werk op de heftruck of ik schoffel mest, als het maar buiten is.’

In voor een geintje

Niet alleen de paarden, maar ook de mensen op de manege zijn voor Skippy belangrijk. Hij werkt vaak samen met zijn maatje Dave, kent iedereen op de manege en is altijd in voor een geintje. Ook voelt hij zich veel verantwoordelijker dan op andere plekken waar hij eerder gewerkt heeft. ‘Als ik ziek was of een keer niet kon, dan belde ik nooit af. Hier doe ik dat wel; ze verwachten me. We zijn ook echt volwaardige medewerkers hier. Je wordt gezien, dat is mooi.’

Reakt biedt werk voor mensen met een justitiële achtergrond, verslavingsproblematiek en/of zonder vaste woon- en verblijfplaats.