Vriendendienst: Wie goed doet, goed ontmoet

Arjan en Ad. De eerste, de vrijwilliger, een commerciële man, vlot gebekt en impulsief. De ander, deelnemer, kalme uitstraling, alles goed overdenkend. Twee karakters die lijnrecht tegenover elkaar staan, maar elkaar toch hebben gevonden.

“We hebben echt een klik”, zegt Arjan als de twee samen in een spaarzame rustige ruimte van de bedrijvige Reakt-locatie in Zoetermeer zitten. Arjan is net binnen komen stormen met vier gevulde koeken, Ad zit al een tijdje rustig te wachten. “We praten graag over mensen”, vervolgt Arjan ietwat nahijgend. “Toch, Ad?” De twee kijken elkaar vrolijk aan. “Als we dan een oude man op zijn sloffen zien binnenkomen in het tuincentrum met twee verschillende sokken aan, een korte broek en zijn t-shirt achterstevoren en dan hebben we de grootste lol.” Ads ogen stralen.

Ad raakt in de war

Ad was in de 30 toen het opeens mis ging, zoals hij dat zelf vertelt. “Ik was leuk en hard aan het werk in een distributiecentrum in Moerkapelle. Op een avond zat ik in mijn slaapkamer en dacht ik dat iemand mijn gedachten kon lezen. Ik raakte helemaal in de war.” Ad komt via de huisarts bij een psychiater. Hij krijgt ook last van stemmen in zijn hoofd. Werken gaat niet meer en hij komt arbeidsongeschikt thuis te zitten. Het is een eenzame tijd voor Ad. “Ik had alleen mijn vader, moeder en zus. In die tijd ging ik veel wandelen met mijn vader. Heel, heel langzaam ging het wat beter.” 

Er gaat  meer dan 10 jaar overheen, voordat  Ad weer klaar is om te werken. Hij komt in de groenvoorziening terecht. “Eindelijk kwam ik weer in contact met mensen.” Het gaat met ups and downs, want hij blijft wel last houden van stemmen en depressieve gevoelens. Via Parnassia komt hij bij stichting Fonteynenburg, een organisatie die cliënten helpt bij hun herstel,  terecht. Als het weer wat beter gaat, hij werkt en een eigen woning heeft, komt zijn behandelaar met het idee om hem aan een maatje te koppelen, Arjan.

Wie goed doet, goed ontmoet

“Ik liep een jaartje geleden hier binnen”, zegt Arjan. “Ik wilde wat doen en helpen.” Arjan verkoopt nieuwbouwprojecten aan de Costa Blanca, maar heeft een stapje terug moeten doen. “Ik ben een super- ADHD’er, waar ik ook wel eens voor opgenomen ben. In mijn werk ben ik supercommercieel, maar daar moet ik iedere keer een prijs voor betalen. Vorig jaar dacht ik, weet je wat, ik ga rustiger aan doen en iets goeds doen voor de wereld.”

Samen naar het tuincentrum

Arjan en Ad wandelen sinds 1,5 jaar één keer in de week samen. Hun favoriete bestemming is het tuincentrum in Zevenhuizen. Arjan: “Het is een heel groot tuincentrum. We drinken daar een bakkie en we verbazen ons over mensen en dingen. We kijken heel veel bloemen en planten. Daar kunnen we de hele dag zijn. Toch Ad?” Ad: “Ja hoor. Het is hartstikke fijn en rustgevend daar!” Arjan: “Dan zien we bijzondere planten of een hele mooie vrouw, dan genieten we daarvan.” De blikken van de twee vrienden kruisen elkaar weer ondeugend. 

Waardevol

Ad kijkt weer wat serieuzer als hij nadenkt over de vraag, waarom het contact met Arjan zo waardevol is. “Echte vrienden van school had ik niet”, antwoordt hij na enkele momenten stilte. “Nu zie ik dat mensen heel aardig kunnen zijn. Dat wist ik helemaal niet, omdat ik een heel teruggetrokken bestaan leidde. Ik zie nu hoe leuk het is om samen plezier te maken en ik heb weer vertrouwen in mensen. Ik was altijd best angstig, vond de maatschappij niks, maar die is eigenlijk heel mooi. Daar heeft Arjan mede voor gezorgd.”

Wat betekent het voor Arjan?

Het wandelen met Ad heeft Arjan ook veel gebracht. “Een stukje zingeving, medemenselijkheid en het sociale. Ik geef aandacht, maar krijg het ook terug van Ad. Het maakt me een tevredener mens. Als ik met de auto op stap ben geweest met Ad, dan kom ik super blij en voldaan thuis. Door de verbinding met de ander kom ik ook in verbinding met mezelf. Mooi toch?!” En hij geeft Ad een high five. 

De uitdagingen tussen de twee 

“In de loop der maanden is Ad ook steeds meer los gekomen”, vervolgt hij. “Hij ging steeds meer vertellen over zichzelf.  Nu hebben we het over van alles.”  Ad beaamt dat: “’Arjan laat veel weten over zijn werk en ook over dat hij het psychisch lastig heeft gehad. Dat helpt mij ook, maar ik kan ook onderwerpen aansnijden; het nieuws, het klimaat, noem maar op.” De uitdaging tussen de twee is misschien dat Arjan soms iets te enthousiast is. “’Ik ben soms wel wat druk voor Ad. Dan zegt hij: zo, nu hebben we genoeg gepraat Arjan, houd ff 5 minuten je mond. Nou, dan gaan we weer lekker bloemen of planten bekijken, want daar is hij gek van hoor.”

Heb jij interesse om je als vrijwillig maatje in te zetten? Neem dan contact op. We kunnen altijd nieuwe vrijwilligers gebruiken!