Sleutelen aan fietsen, sleutelen aan jezelf
Ronald raakte in de jaren 90 verslingerd aan de coke. Recreatief gebruik veranderde langzaam in een zware verslaving. Hij verloor zijn gezin, zijn huis en belandde voor 9 maanden in de gevangenis. Mede dankzij Reakt herpakte hij zich. 18 jaar werkt hij nu al in de fietsenzaak van Reakt Zoetermeer. Het geeft hem structuur en hij kan er zijn ei kwijt.
“Eind jaren 80 kwam ik via de snelle reclamejongens met cocaïne in aanraking. Ik begon dat een beetje te lekker te vinden”, zegt hij. Ronald werkte in die tijd als chef bij de Stichting Volksgezondheid en roken. Na een periode van lijntjes snuiven met die ‘snelle’ gasten bekoelt de liefde voor de coke, maar als hij gaat samenwonen gaat het mis. “De coke zat toch nog in mijn hoofd. Ik zei tegen mijn inmiddels ex: “Joh laten we een lijntje nemen en helemaal uit ons plaat gaan. Ook een beetje om het huis in te wijden. Zij hield het na die ene keer weer voor gezien. Bij mij ging het achter elkaar door en steeds vaker.”
Opkrabbelen en weer een terugval
Ze krijgen een dochtertje, maar Ronald wordt gegrepen door zijn verslaving. “Op een gegeven moment was ik mijn gezin kwijt en twee jaar later ook mijn baan. Dan is je bestaansrecht onder je voeten vandaan gemaaid door jezelf.” Na een aantal jaren niks doen en tobben, komt hij voor even tot zijn zinnen halverwege de jaren 90. “Toen dacht ik, weet je wat, ik ga het nog een keertje serieus aanpakken.” Na wat cursussen krijgt hij een administratieve baan bij een kinderdagverblijf. Dat gaat vier of vijf jaar goed, maar dan krijgt hij toch weer een terugval.
In de gevangenis
“Ik ging dubbele boekhoudingen doen om maar aan geld te komen. Ik verkocht loeiveel Pampers aan bijstandsmoeders zonder medeweten van de werkgever. Op een gegeven moment viel ik door de mand en raakte ik weer mijn baan kwijt en kwam vanwege de diefstal in de gevangenis terecht. En dat is geen hotel, geloof me maar.” De 9 maanden gevangenis zijn een hel voor hem. “Ik moest ook verplicht afkicken. Binnen 3 dagen kreeg ik geen methadon meer en lag ik 3 weken te stuiteren in mijn cel. Echt verschrikkelijk. De gevangenis heeft één voordeel, je kunt niet weglopen en na 1 dag stond de werkmeester al voor mijn cel. Hij zei: ‘Als je je nu nog 1 dag ziek meldt dan moet ik je plekje weggeven. Al lig je dood te gaan van de ontwenningsverschijnselen, je komt maar gewoon!’ Dat deed ik, hoe zwaar ook, en dat hielp ook."
Meer verantwoordelijkheid
Eenmaal buiten komt hij in de verslavingszorg bij Brijder terecht. “In hun wachtkamer zag ik een folder van Reakt. Ik dacht, dat lijkt me wel wat.” Hij belandt bij de fietsenzaak in Zoetermeer, waar hij zich al snel op zijn plek voelt. “Het ritme, de mensen en het sleutelen aan fietsen bevielen me, maar na een jaar of drie, dacht ik wel, het is wel leuk allemaal, maar ik kan meer.” Chef Willem luistert naar hem en geeft hem meer verantwoordelijkheid. “In vakanties mocht ik de boel draaien. Ik werd iemand die tussen Willem en de werkplaats in stond. Daarin kon ik aardig mijn ei kwijt.”
Het mooie aan deze plek is dat ik mijn kwaliteiten kan benutten
Methadon
Inmiddels werkt hij er nu bijna 18 jaar. ‘We hebben de zaak met elkaar in al die jaren geprofessionaliseerd. In de zomer is het vaak mega druk. Dan kan ik soms pas om half 3 pauze nemen. Dat past wel bij mij, druk bezig zijn. Maar ik blijf wel met verslavingsperikelen zitten. Weet je, ik zit hier niet voor mijn zweet voeten. Ik loop nog bij Brijder en slik methadon om geen ontwenningsverschijnselen te krijgen. Daar ben ik mee aan het afbouwen. Dat is best lastig, want ik slik het al zo lang, dat zit tot in mijn botten.”
Aardig voor elkaar
Ondanks de blijvende verslavings-struggle heeft Ronald het aardig voor elkaar, zegt hij zelf. ‘Ik ben onlangs 60 geworden. Eet elke dag een warme maaltijd, heb een fijne band met mijn dochter en heb een lieve poes, Vlekkie”, vertelt hij lachend. ‘’Hier in de winkel ben ik op mijn plek, doe ik veel; fietsen sjouwen, slijpen, schoonmaken, deelnemers aansturen. Voor mij is het heel goed geweest dat ik Reakt vond. Ik heb een 9 tot 5 ritme nodig, dat doet me goed. Het mooie aan deze plek is verder dat ik mijn kwaliteiten kan benutten.”’
Topplek
Tips voor mensen die nu thuis zitten heeft hij ook: ‘’Neem gewoon die stap om hulp te zoeken en ergens aan de slag te gaan. Het is goed voor je, je maakt weer onderdeel uit van iets en je doet ook nog iets nuttigs in de samenleving. Is het niet hier dan wel ergens anders binnen Reakt.” Werken in de fietsenzaak is namelijk niet voor iedereen weggelegd zo laat hij weten. “Huis-, tuin- en keuken-sleutelen aan fietsen is wel iets anders dan dit, het kan ook best druk zijn en dat moet je liggen. Maar als dat bij je past, dan is dit een topplek waar je kan sleutelen aan fietsen en aan jezelf!“