Schilderen bij Atelier Anders Bekeken geeft mij rust en regelmaat
Schilderen bij Atelier Anders Bekeken geeft mij rust en regelmaat
Schilderen bij Atelier Anders Bekeken geeft mij rust en regelmaat
Een kort interview over haar persoonlijke ervaringen.
Waarom ben je bij AB?
Kort na het onverwachte overlijden van mij moeder ben ik in 2013 ziek geworden. Ik heb een gedwongen en een vrijwillige opname gehad, beide op de gesloten afdeling van de GGZ. Via de kliniek ben ik in contact gekomen met de hobby van Reakt, en later met AB. Mijn ziekte en opnames hadden me zo verschrikkelijk onderuitgehaald dat ik het gevoel had dat ik met mijzelf en het leven opnieuw moest leren omgaan. Schilderen brengt mij rust en regelmaat. Maar ook als graatmeter voor hoe het met mij gaat. De begeleiders bij Reakt Anders Bekeken hebben snel door of ik erg druk ben of juist somber. AB zit bij mij in de zorgketen van psychiater, psychologe en huisarts. Mocht het niet goed gaan, dan kan mijn begeleider contact opnemen met de hulpverleners.
Wat geeft deelname aan AB jou?
AB heeft mij naast het schilderen (wat mij rust bracht/brengt), geholpen om mijzelf en mijn leven in het algemeen weer op de rit te krijgen. Ik ben nu zover dat ik vrijwilligerswerk doe, maar ook AB nodig heb. Voor rust /ontspanning en het gevoel jezelf te mogen zijn. Ik ben minder bang voor mijn ziekte omdat ik bij AB altijd mijn zorgen kan delen. Bij je begeleider kan je altijd terecht voor een gesprekje onder vier ogen.
Wat als AB er niet zou zijn?
Het wegvallen van AB zou voor mij een groot gemis zijn. Het schilderen, contact met lotgenoten, gezelligheid, structuur. Als AB er niet zou zijn dan zal een deel van mijn vangnet wegvallen. De stabiliteit in mijn leven zal minder zijn waardoor het risico uit balans te raken groter is. In balans blijven is voor mij de grootste uitdaging (de behandeling van de hulpverlening is bij mij gericht om in balans/stabiel te blijven).
Ik heb jarenlang geschilderd bij de werkschuit (voorloper van kunstpunt/garenspinnerij). Ik heb daar een fijne tijd gehad met leuke medecursisten en docenten. Maar de vergelijking met AB gaat voor mij niet op. Wat ik bij AB ervaar kan ik nooit vinden bij een organisatie die niks weet van psychische ziektes (en daarmee werken).