Bij Anders Bekeken kan ik mezelf zijn

Waarom ben je bij AB?

12 jaar geleden opname gehad (2003). In de kliniek hoorde ik over kaarsenmakerij en cadeauwinkel “de pit”. Dat is gestopt. Toen kwam AB in 2006. Behalve dat ik daar heel veel over schilderen heb geleerd heb ik ook veel kunnen verwerken.

Dankzij mijn begeleiders ben ik heel veel gegroeid. Als ik bij AB kom zien mensen meteen als ik me niet goed voel. Ik kan altijd even met hen apart zitten om mijn verhaal kwijt te kunnen. AB geeft mij structuur en maakt mij sterker en geeft me stevigheid. Door het schilderen kan ik dingen verwerken. Ik leerde tot rust te komen. Als ik naar AB mag verheug ik mij daarop. Hier weet ik dat ik niet de enige ben en dat geeft mij erkenning.

Wat geeft deelname aan AB jou?

Ik doe momenteel vrijwilligerswerk. Dit heb ik aan AB te danken. AB geeft mij rust, ruimte, regelmaat, erkenning, begeleiding, herkenning en door de mede cursisten meer zelfvertrouwen. Ik heb een gezin en door medecursisten en de begeleiding (die ook kinderen hebben), kan ik ervaringen delen en tips krijgen om mijn gezin goed te runnen.

Dankzij de begeleiding van Reakt en de psychiater heb ik kunnen voorkomen dat ik na mijn bevalling opgenomen moest worden. Ik slikte door de zwangerschap minder antidepressiva wat als risico had dat ik een terugval kon krijgen.

Het vrijwilligerswerk wat ik doe is aan AB te danken. De stress word goed opgevangen door mijn begeleider zodat ik me goed kan focussen op de dingen die ik wel kan. Betaald werk geeft mij zoveel spanning dat ik daardoor er niet goed voor mijn gezin kan zijn. AB heeft mij geholpen te voorkomen dat ik verder terugzak in mijn psychische problematiek.

Door de omgang met mijn begeleiders in het atelier, ben ik assertiever geworden. En heb ik geleerd hoe ik problemen met anderen kan oplossen. Als ik iets niet weet dan geeft mijn begeleider mij advies over hoe ik verder kan. AB is een vangnet voor mij. Doel voor mij en de professionals is om stabiel te blijven. De GGZ en AB helpen mij daarbij. Hier kan ik vaardigheden uitproberen, en als iets niet lukt kan ik terugvallen op AB.

Wat als AB er niet meer zou zijn?

Leegte, een gat. Kans dat ik achteruitga door thuiszitten.  Dat ik een stuk structuur mis, de herkenning en erkenning mis, de steun, het gesprek met mijn begeleider. Dit kan ik nergens anders halen. Het schilderen geeft mij ruimte in mijn hoofd, waardoor ik op tijd zie wanneer het mis dreigt te gaan. AB heeft voor mij ook een signalerende functie. Mijn begeleider ziet mij elke week en signaleert daardoor snel wanneer het mis gaat.

Ik kan bij AB mijzelf ontspannen. Ik hoef hier niet sterk te zijn, ik kan mijzelf zijn. Hier ben ik meer de gelijke, even weg uit alle hectiek. Ik heb hier zoveel kunnen verwerken mede dankzij de begeleiding.

Na 10 jaar voel ik nog steeds dat ik stukje bij beetje vooruitkom. Als ik betaald werk zou kunnen doen, dan zou ik dat doen, maar ik kan dat niet. Het is teveel voor mij. Bij AB heb ik mijn eigen verantwoordelijkheid en is er toch dat vangnet dankzij de begeleiding.