Atelier Anders Bekeken heeft een signaalfunctie

Waarom ben je bij AB?

Ik zit nu 4,5 jaar bij AB. Ik verloor mijn werk door psychische problemen en raakte sociaal afgesneden van de wereld. Bij de Herberg (instelling van een kerk) ging ik mozaïeken, dit vond ik erg fijn om te doen. Bij een expositie van AB in de Agnietenkapel zag ik mozaïeken hangen. Ik heb contact met ze opgenomen en begon eerst met mozaïeken bij de hobby van Reakt en later bij AB.

AB is voor mij meer dan fijn bezig zijn, het helpt mij te accepteren dat betaald werk niet meer mogelijk is, het geeft mij sociale contacten. Bij de hobby had ik gesprekken met de andere deelnemers over hoe we omgingen met onze geestelijke handicaps. Bij AB kreeg/krijg ik structuur en werkritme (je maakt afspraken, belt af als je niet kan. Het is niet vrijblijvend). Ik heb een gesprekje met mijn begeleider als ik op sociaal gebied vastloop, ook op het gebied van mijn vrijwilligerswerk in het verzetsmuseum.

AB is heel belangrijk voor me, omdat ik verder weinig begeleiding heb. AB heeft een signaalfunctie. Ik zit nu op mijn max, betaald werk zit er niet in. Ik ben psychisch gehandicapt geraakt door mijn werk. Bij AB heb ik 3 dagdelen, ik gebruik er 2.

Wat geeft deelname aan AB jou?

AB geeft mij structuur, het voorkomt een terugval. Het is een praatpaal voor me, het geeft sociale contacten. Ik voel me gelijkwaardig aan de anderen, het geeft creatieve uitdaging. Ook geeft het mozaïeken mij geestelijke rust. Ik vind de workshops leuk, ik mag hier “falen” van mezelf  (omdat de docenten zeggen dat het nergens op hoeft te lijken).

Ik doe vrijwilligerswerk bij het verzetsmuseum. Dit wordt deels begeleid door Reakt. Ik heb het langzaam opgebouwd, ik doe nu 8 uur baliewerk (verspreidt over 2 dagdelen per week) en 3 uur variabel tuinwerk. Ik doe dit alweer 2,5 jaar.                                      

Wat de participatiewetgeving betreft: vanwege mijn psychische problemen heb ik mijn baan verloren. Ik heb mijn baan en daardoor ook mezelf verloren. Ik kom van ver. Dankzij AB kan ik nu vrijwilligerswerk doen (zie hierboven). Tijdens het werk neem ik nog regelmatig 10 minuten pauze om tot mezelf te komen.

Dankzij AB kan ik nu doen wat ik doe. Ik merk wel dat ik aan de top van mijn kunnen zit en dat een betaalde baan er niet meer in zit. Ik kan niet meer aan de prestatie eisen van een betaalde baan voldoen.

Ik lever mijn bijdrage aan de maatschappij naar kunnen. Ik ben tevreden met mezelf en heb geestelijk welbevinden. AB is de basis; ik kan participeren tot een bepaald niveau

Wat als AB er niet zou zijn?

Zonder AB verdwijnt de broodnodige professionele psychische begeleiding. Als het vrijwilligerswerk stopt, val ik terug op Reakt en AB. Als het AB verdwijnt kan ik niet meer participeren (AB heeft deze vrijwilligersbaan voor mij gezocht). Bovendien een gedeelte van mijn veiligheid valt dan weg. Maar ook zullen mijn behoeftes (hierboven beschreven onder Wat geeft deelname aan AB jou?) niet meer vervult worden.

Ik kan geen beroep doen op de kerk/Herberg voor de begeleiding. Het zijn schatten van mensen maar ze zijn niet geschoold en toegerust in psychische problematiek. Het blijven welwillende amateurs. Bij Reakt/AB hebben ze de professionele kennis  wel.